Wino stanowi nie tylko pokarm dla ciała, jest również swoistym pokarmem dla ducha. Taką informację można było usłyszeć na konferencji pt. Quality of life odbywającą się w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą (2007r). Pokrótce postaram się streścić wiedzę z owej niezmiernie ciekawej konferencji w wyżej wymienionym temacie.
Wino posiada duszę
Winorośl, jest jedną z najdawniejszych upraw w dziejach ludzkości i jednocześnie najbardziej cenioną uprawą roślinną. Zarówno w Atenach jak i w Rzymie, pod znakiem Dionizosa czy Bachusa, wino wiązane było z boskością. Wino zyskało swą niebiańską sławę już w starożytności, ale dopiero początki ery chrześcijańskiej przesądziły o jego karierze. Podkreślono następnie, że wino robi się z winogron, które są roślinami, a te mają „dusze anielskie”. Rozpoznanie roślin następuje w dużej mierze przez zapach, bowiem najważniejszy jest obecny w roślinie olejek aromatyczny. Zapach jest tajemnicą roślinnej istoty, w tym w szczególny sposób winorośli.
Aniołki i rusałki
B. Hamvas stwierdza, że w każdym winie, w zależności od gatunku,
rocznika, regionu, gleby, żyje niepowtarzalny i nieporównywalny swoisty duch wina. Jest on zdematerializowaną postacią eterycznych olejków. Wino jest napojem o spirytualnych, oleistych właściwościach. Dalej pisze B. Hamvas: „w każdym winie mieszka mały aniołek, który nie znika wcale po wypiciu wina, wprost przeciwnie, dołącza do wielu innych aniołków i rusałek, zamieszkujących w człowieku. Kiedy wychylamy kielich wina, wtedy owe istotki witają anielskim chórem nowego przybysza i obsypują go deszczem kwiecia. Człowieka ogarnia także płomień radości, ogarnia go serdeczność wobec świata”. Czy nie jest to piękne przedstawienie wina jako strawy dla ducha?
Aforyzmy o winie…
„Weszło wino, wyszła tajemnica” Talmud
„Wino jest nieustającym dowodem, że Bóg kocha nas i lubi widzieć nas szczęśliwymi” Benjamin Franklin (1706-1790)
„Wino robi człowieka przezroczystym” Prus Bolesław
„Vinum et musica laetificant cor – wino i muzyka raduje serce ”
„Jakby bóg zakazywał picia, czy uczyniłby wino tak dobrym” Armand Richelieu (1585-1642)
